Wat je volgens mij écht nodig hebt voor de geboorte

1. Vertrouwen

Je hebt vertrouwen nodig in jezelf, je lichaam, je baby en de mensen om je heen om je helemaal over te kunnen geven aan het geboorteproces. Dat proces verloopt namelijk het beste als je je hoofd grotendeels UIT weet te zetten en je lichaam AAN. Maar je hoofd, je gedachten, je alertheid uitzetten, dat lukt alleen als je vertrouwen hebt. Een moederlichaam weet precies wat het moet doen om een kindje geboren te laten worden. Dat hoef je eigenlijk alleen maar te láten gebeuren. Dan gaat je lichaam vanzelf aan. Hoe? Door jezelf te ontspannen.

Vertrouwen kun je krijgen door je goed voor te bereiden. Dus zorg bijvoorbeeld voor veel informatie over hoe het geboorteproces werkt, wat er dan precies gebeurt in je lichaam, welke interventies er zijn en welke voor- en nadelen daaraan zitten. Maak jezelf bekend met ademhalingstechnieken, volg een zwangerschapscursus. Maak een beeld van wat er gaat gebeuren straks, als je kindje zich aandient, en je zult merken dat je vertrouwen groeit. Samen met je partner voorbereiden geeft nog eens een extra vertrouwensboost. Hoe fijn is het om te weten dat er iemand bij je is, die precies weet wat je nodig hebt en die voor je op kan komen als het nodig is?

2. Ontspanning

Wanneer je tijdens de bevalling ontspannen bent, zal je lichaam de hormonen oxytocine en endorfines aanmaken. Oxytocine zorgt voor goede weeën, die de baarmoedermond openen, zodat je baby geboren kan worden. Endorfines zijn een soort lichaamseigen pijnstiller, ze dempen tijdens de bevalling de pijnprikkels die veroorzaakt worden door de baarmoederspieren die samengetrokken worden.

Deze hormonen, oxytocine en endorfines, worden ook vaak knuffelhormonen genoemd. Ze komen vrij bij fysieke aanraking en knuffelen, maar bijvoorbeeld ook tijdens je slaap. Hoe prettiger je je voelt, hoe beter je kunt ontspannen en je dus hormonaal het geboorteproces optimaal helpt.

3. Moed (om los te laten)

Daarnaast heb je een flinke dosis moed nodig voor de geboorte van je kindje. Je weet dat je geen controle hebt over het geboorteproces, je weet dat er allemaal sensaties in je lichaam zullen zijn, waar je je volledig aan over moet geven, maar die heel heftig en intens kunnen zijn. En je weet dat dingen heel anders kunnen lopen dan waar je op hoopt. Dat het misschien heel lang duurt of juist superkort of dat het op een onverwacht of onhandig moment begint. Er zijn wat dat betreft 1000 scenario’s mogelijk en je weet gewoonweg niet welk scenario jij zal krijgen. Ook als je al eerder een kind hebt gebaard, blijft dat afwachten, want de geboorte van elk kind is weer anders.

Als je het eigenlijk heel moeilijk vindt om dat allemaal los te laten, de controle te laten vieren (want laten we eerlijk zijn, je hebt in feite geen controle over hoe het geboorteproces gaat verlopen) en jezelf helemaal open te stellen voor alles wat er maar op je af kan komen, dan heb je daar moed (of lef of kracht) voor nodig. Om het tóch te doen, ondanks dat je het (heel) spannend vindt.

Het is logisch dat veel vrouwen het moeilijk vinden om de controle los te laten, om je volledig over te geven aan het proces, het moment en je lichaam. We zijn dat in het Westen ook helemaal niet gewend. Van jongs af aan leren we op school juist te vertrouwen op ons hoofd, op beslissingen nemen op basis van feiten, te vertrouwen op ratio. Maar tijdens de geboorte van je kind, een oeractiviteit bij uitstek, heb je niet zoveel aan feiten en ratio. Je hebt juist contact met je innerlijk, je gevoel en intuïtie nodig, je hebt je lichaam nodig. Dus dat kan heel erg onwennig aanvoelen. Daarom is het heel erg fijn om in de aanloop naar de geboorte jezelf te oefenen in het loslaten. Dat  draagt ook weer bij aan het hebben van meer vertrouwen.

Loslaten, hoe dan?

Het proces van loslaten is in feite simpel, maar wel iets waar oefening voor nodig is. Vaak moet je een drempel(tje) over om het daadwerkelijk te durven. Je hoofd vertelt je dan door middel van (terugkerende) gedachten bijvoorbeeld dat het niet veilig is of dat het raar is of dat je er (nu) geen tijd voor hebt. Door vaker te oefenen met loslaten, wordt het vertrouwder, gemakkelijker en fijner. Je wordt er letterlijk steeds beter in.

Om iets los te kunnen laten, zul je het eerst ‘vast moeten houden’. Oftewel, je moet je bewust worden van dat wat losgelaten mag worden. En dat kunnen meerdere dingen zijn:

• Niet-helpende (negatieve) gedachten
• Negatieve emoties
• Vastgehouden spanning in het lichaam

Vaak is het zo dat spanning in het lichaam begint met negatieve gedachtes (“Het gaat heel veel pijn doen!”, “Als ik maar niet in paniek raak!”, “Als ik maar niet naar het ziekenhuis hoef!” etc etc), die vervolgens een reactie in je lichaam oproepen van negatieve emoties (bijvoorbeeld angst, boosheid, verdriet, en nuances daarvan, zoals teleurstelling, wanhoop, vrees, jaloezie, rouw) eventueel in combinatie met een fysieke respons, zoals een verhoogde hartslag, hoge ademhaling.

Omdat we vaak niet zo goed geleerd hebben om in nauw contact te staan met ons lijf, zijn veel mensen gewend om negatieve emoties te negeren of in ieder geval opzij te schuiven. Het voelen daarvan is niet fijn, dus gaan we er liever omheen in plaats van er doorheen. Maar, gevoelens willen (moeten!) gevoeld worden om te kunnen verdwijnen. Doe je dat niet, stop je ze als het ware in een laatje of onder het vloerkleed, dan zullen ze vroeger of later bij je terugkomen, maar dan in de vorm van een fysieke klacht.

Dat vat ik even samen als ‘vastgehouden spanning in het lichaam’. Waar je spanning vast houdt kan per persoon wisselen, maar voor veel mensen zijn nek en schouders een herkenbare pijnplek bij spanning of stress. Ook de rug, buik en kaken (denk aan tandenknarsen) zijn plekken waar je gemakkelijk spanning in opslaat. Laat je die spanning, en de bijbehorende emoties, niet bewust los, dan ga je ongemak ervaren van de vastgehouden spanning.

Daarom begint diep loslaten met het bewust worden van niet-helpende, vaak negatieve, gedachten en de intentie om die los te willen laten. Vervolgens kunnen op lichamelijk vlak de bijbehorende emoties en opgeslagen spanning los gelaten worden.

Ik zal binnenkort een meditatie delen om je angsten, zorgen en twijfels (oftewel al je niet-helpende gedachten) over je zwangerschap, de geboorte en de tijd daarna los te laten en om ook de emoties en de spanning in je lijf los te laten. Zo kun je van angst naar vertrouwen. Of het nu om iets heel groots gaat of iets heel kleins.

Want als je spanning aan het vasthouden bent, maakt niet uit over wat, dan ben je stresshormonen aan het aanmaken. En die helpen je, hoe dan ook, niet mee tijdens het geboorteproces. Dus, om de oxytocine en de endorfines vrijelijk te laten stromen, wil je zoveel mogelijk loslaten voor de geboorte.

Misschien vind je dit ook interessant?

• Lees meer over HypnoBirthing als methode om je voor te bereiden op de bevalling

• Lees het artikel over bevallen zonder angst

• Oefen jezelf in ontspannen met deze golfvisualisatie voor zwangere vrouwen